از کشور های جهان اول گرفته تا کشور های جنگ زده، همگی دارای سیستم حکومتی هستند. ما به انتخاب حکمرانان به عنوان یک ضرورت می نگریم چرا که فکر می کنیم اگر آنان در دفاترشان نباشند کشور دچار هرج و مرج می شود. حداقل این چیزیست که در کتب تاریخی به ما گفته اند. بیت کوین و کریپتوکارنسی اینجا چه نقشی دارد؟
ساکنان بلژیک در فاصله سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱ به مدت ۵۸۹ روز مجبور شدند بدون یک دولت منتخب زندگی کنند. به دلیل اختلاف بین فلاندر ها (Flemish) و والون ها (Walloon) ائتلاف واحدی شکل نمی گرفت و نخست وزیر سابق با یک حکمرانیِ کاملا شفاف، مسائل روزانه را مدیریت می کرد. در این میان، سیل پیش بینی های ناامید کننده به سمت کشور سرازیر شد. گمانه زنی می شد که بحران بدهی اجتناب ناپذیری پیش رو بوده و به اتحادیه اروپا صدمه خواهد زد و هرج و مرج خیابان ها را فرا خواهد گرفت. اما، در واقعیت زندگی معمولی در جریان بود که به مردم آموخت راه حل داشتن حکومت بهتر داشتن دولت محدود تر است.
دولت، با یک سیستم کنترل و تعادل، برای خدمت به مردم از طریق ایجاد عدالت برای همه و از جمله اعضای فقیر و محروم جامعه است. با این وجود به نقطه ای رسیده ایم که مردم در حال خدمت به دولت ها هستند! خدمات مدنی متورم، هزینه های دولتی و رگبار قوانین، هزینه های سنگین مالیاتی بر دوش جامعه، از جمله پایین ترین سطوح آن، گذاشته است. بی عدالتی ها و قرارداد های دولتی جانبدارانه، حکومت ها را به بزرگ ترین طرح های پونزی در جهان بدل کرده است.
هر دولت جدیدی که انتخاب می شود اولین وظیفه خود را تمدید اقتدارش با خیزش در صد روز جادویی اول حکومت خود می داند. به هر حال این دولت ها سعی در اثبات اقتدار خود دارند.
بیت کوین، ضد تمرکز قدرت اقتصادی در دست دولت مرکزی است. شکلی از پول که قدرت را از دولت می گیرد و این قدرت را میان مردم پخش می کند. بدون امکان چاپ بی قاعده پول که موجب ضعف و کاهش ارزش پول ملی می شود، دولت ها امکان اجرایی کردن قوانین و طرح های ناکارای خود را از دست می دهند. بنابراین، بیت کوین چیزی جز تلاش برای تبدیل کردن آزادی خواهی به ایده ی غالب نیست.
درباره این سایت